Stel je voor dat je als kind op de basisschool telkens te horen kreeg dat jouw tekeningen niet mooi waren. En thuis hoorde je jouw vader tegen je moeder zeggen dat het kleiwerkje dat je op school gemaakt hebt, niet mooi was. Ook heb je geprobeerd gitaar te spelen, maar je bakte er helemaal niets van. Binnen no-time ben je gestopt en wat anders gaan doen.

Tijdens al deze momenten ben je onbewust bevestigd dat je niet creatief bent. Ik bedoel.. Als al die mensen het zeggen, dan zal het wel waarheid zijn, toch? Je stopt met creativiteit, gaat geen creatieve hobby’s meer aan. Schilderen, zingen of toneelspelen: voor jou is het niet weggelegd. Het verleden heeft je dat wel geleerd.

Het is een beperkende overtuiging die onbewust in jouw brein is opgeslagen, of deze nou waar is of niet. Misschien ben je juist wel een kei in toneelspelen en kun je daarin echt jouw ei kwijt, wordt je er gelukkig van. Maar doordat je het niet probeert, zul je het niet weten.